Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο εντολέας μας ήταν εταίρος ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας. Μετά από σοβαρή διαφωνία με τον διαχειριστή της εταιρείας αναφορικά με τρόπο διαχείρισης των εταιρικών υποθέσεων και δεδομένου ότι υποψιαζόταν ότι η διαχείριση ήταν τόσο κακή που σύντομα θα προκαλούσε σοβαρά προβλήματα στην λειτουργία της εταιρείας, ζήτησε να κάνει -συνοδεία ορκωτού ελεγκτή- έλεγχο στα εταιρικά έγγραφα, καθώς και να λάβει με δικές του δαπάνες αντίγραφα αυτών.
Ο διαχειριστής της εταιρείας αρνήθηκε τον έλεγχο, αποφεύγοντας να καθορίσει, όπως του είχε ζητηθεί, ημέρα και ώρα για την πραγματοποίησή του. Μετά ταύτα ο εντολέας μας άσκησε αγωγή, ζητώντας να υποχρεωθεί η εταιρεία και ο διαχειριστής της να παράσχουν πληροφόρηση σε αυτόν αναφορικά με τις εταιρικές υποθέσεις, αλλά και να χορηγήσουν σε αυτόν αντίγραφα κάποιων ρητά μνημονευόμενων εγγράφων.
Ο διαχειριστής της εταιρείας, αρνήθηκε, ακόμα και μετά την επίδοση της αγωγής, να επιτρέψει τον έλεγχο, ενώ με τις προτάσεις του που κατατέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου αρνήθηκε επί της ουσίας την αγωγή που κατέθεσε το γραφείο μας εγείροντας τους εξής ισχυρισμούς:
(1) Ότι στην πραγματικότητα δεν απασχολείτο με τις εταιρικές υποθέσεις, αλλά αντίθετα είχε ορισθεί μόνο τυπικά ως διαχειριστής -προκειμένου να εξυπηρετήσει άλλο πρόσωπο που δεν μπορούσε να έχει αυτή την ιδιότητα- και άρα δεν γνώριζε για τις εταιρικές υποθέσεις και δεν μπορούσε να παράσχει την αιτούμενη ενημέρωση. Το Δικαστήριο απέρριψε τον συγκεκριμένο ισχυρισμό, καθώς δέχθηκε ότι αποδείχθηκε ενώπιόν του το γεγονός ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο ασκούσε επί της ουσίας την διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων και ότι δεν ήταν «αχυράνθρωπος». Μάλιστα το Δικαστήριο δέχθηκε ότι και το πρόσωπο το οποίο ο εναγόμενος διαχειριστής υποστήριξε ότι είναι ο «αφανής» διαχειριστής της εταιρείας, ασκούσε από κοινού με τον εναγόμενο διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων.
(2) Ότι πριν την συζήτηση της επίδικης αγωγής ενημέρωσε με εξώδικο τον πελάτη μας ότι προτίθεται να του εγχειρίσει συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο με ειδικές εντολές, προκειμένου να αναζητήσει τα αιτούμενα έγγραφα από δημόσιες αρχές (π.χ. Δ.Ο.Υ., Υπουργείο Μεταφορών), αλλά και ιδιώτες (π.χ. τον λογιστή της εταιρείας). Το Δικαστήριο έκρινε ότι η συγκεκριμένη «προσφορά» ήταν προσχηματική, καθώς δεν δύναται να υποκαταστήσει την υποχρέωσή του να παράσχει πλήρη και διεξοδική πληροφόρηση στον εντολέα μας – συνεταίρο του και να ικανοποιήσει το δικαίωμά του.
Κατόπιν των ανωτέρω το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ’ αριθμ. 553/2021 οριστική απόφασή του υποχρέωσε την εταιρεία και τον διαχειριστή της να παράσχουν πληροφόρηση για τις εταιρικές υποθέσεις και αντίγραφα συγκεκριμένων εταιρικών εγγράφων στον πελάτη μας επ’ απειλή χρηματικής ποινής ποσού 500 ευρώ και προσωπικής κράτησης του διαχειριστή.