Η εντολέας μας ήταν ιδιοκτήτρια ιδανικών μεριδίων ακινήτων, τα οποία κατασχέθηκαν από δανείστριά της εταιρεία, η οποία μάλιστα επέσπευσε και τη διαδικασία πλειστηριασμού των ιδανικών μεριδίων. Παρότι όμως καθορίστηκε δύο φορές ημερομηνία πλειστηριασμού, εντούτοις και στις δύο περιπτώσεις οι πλειστηριασμοί κηρύχθηκαν άγονοι. Για το λόγο αυτό η επισπεύδουσα εταιρεία ζήτησε να διαταχθεί η διενέργεια νέου πλειστηριασμού με κατώτερη τιμή, ισχυριζόμενη ότι η τιμή πρώτης προσφοράς ήταν ιδιαίτερα υψηλή.
Παρότι η επισπεύδουσα εταιρεία προσκόμισε έκθεση εκτίμησης της αγοραίας αξίας των ακινήτων από πιστοποιημένη εκτιμήτρια ακινήτων, εντούτοις το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την μείωση της τιμής πρώτης προσφοράς και τούτο για δύο λόγους: Πρώτον, διότι τόσο από τον μάρτυρα της εντολέως μας που εξετάστηκε στο ακροατήριο του -ο οποίος εργαζόταν σε μεσιτικό γραφείο- όσο και από τις αγγελίες πώλησης ακινήτων στην περιοχή που προσκομίσαμε με το σημείωμά μας, προέκυψε ότι η τιμή πρώτης προσφοράς για την εκπλειστηρίαση των ακινήτων ήταν μικρότερη της αγοραίας αξίας αυτών. Δεύτερον, το Δικαστήριο, δεχόμενο σχετικό ισχυρισμό μας, έκρινε ότι ο λόγος για την κήρυξη άγονων των προηγούμενων πλειστηριασμών ήταν το εξαιρετικά περιορισμένο ενδιαφέρον για την αγορά ιδανικού μεριδίου και όχι το γεγονός ότι η ορισθείσα τιμή (που αντικατόπτριζε την πραγματική αξία του μεριδίου) ήταν υψηλή.