Το γραφείο μας άσκησε αγωγή κατά του οδηγού του ζημιογόνου οχήματος και της ασφαλιστικής εταιρείας στην οποία αυτό ήταν ασφαλισμένο για λογαριασμό ανήλικου, ο οποίος ήταν ο εγγονός των προσώπων που ενεπλάκησαν στο τροχαίο ατύχημα και έχασαν τη ζωή τους σε αυτό. Σημειώνεται ότι οι γονείς του ανήλικου, οι οποίοι εκπροσώπησαν τον ανήλικο στη δίκη, ως ασκούντες τη γονική μέριμνα αυτού, είχαν προηγουμένως ικανοποιηθεί για την δική τους ψυχική οδύνη, αφού ήλθαν σε εξώδικη συμφωνία με την ασφαλιστική εταιρεία, στην οποία, όμως, δεν περιλήφθηκε πρόβλεψη για την χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του ανήλικου τέκνου τους και εγγονού των θανόντων.
Το Δικαστήριο, αφού εκτίμησε τις περιστάσεις τέλεσης του τροχαίου ατυχήματος και τις ενώπιόν του αποδείξεις, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπαίτιος για την πρόκληση του τροχαίου ατυχήματος ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου που έπεσε επί του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο παππούς του ανηλίκου με συνεπιβάτη τη γιαγιά του. Ειδικότερα το Δικαστήριο έκρινε ότι ο εν λόγω οδηγός όφειλε να είχε μεριμνήσει ώστε τα ελαστικά του οχήματός του να βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση, προκειμένου να αποφευχθεί το ατύχημα, το οποίο προκλήθηκε όταν ο οδηγός του ζημιογόνου οχήματος έχασε τον έλεγχο αυτού λόγω του ότι καταστράφηκε ένα από τα ελαστικά του αυτοκινήτου του.
Περαιτέρω το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τα όσα αποδείχθηκαν σχετικά με τη στενή σχέση που συνέδεε τον ανήλικο με τον παππού και τη γιαγιά του, την ηλικία όλων και το ψυχικό άλγος που προκλήθηκε στον ανήλικο από τον αιφνίδιο θάνατο των προσφιλών του προσώπων έκρινε ότι θα πρέπει να επιδικαστεί υπέρ του ανηλίκου το ποσό των 40.000 € ως χρηματική ικανοποίηση της ψυχικής του οδύνης.