Οι εντολείς μας εργάζονταν ως συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου σε ΝΠΔΔ Δήμου επιφορτισμένοι με την καθαριότητα των δομών του ΝΠΔΔ (παιδικών σταθμών). Οι ανάγκες του ΝΠΔΔ που καλύπτονταν με την εργασία των εντολέων μας ήταν πάγιες και διαρκείς, ενώ το ΝΠΔΔ ανανέωνε διαρκώς τις συμβάσεις τους επί περίπου μία τριετία, κατά την οποία τους απασχολούσε με την ίδια ειδικότητα.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκανε δεκτούς τους σχετικούς με τα ανωτέρω ισχυρισμούς μας, δεχόμενο ότι οι εντολείς μας παρείχαν την εργασία τους στον ΝΠΔΔ με την ίδια ειδικότητα καθ' όλο το χρονικό διάστημα που αυτό τους απασχολούσε. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι υπήρχε ανάγκη της παρουσίας των εντολέων μας και παροχής από αυτούς της εργασίας τους καθότι αυτοί επιμελούνταν την κατάσταση της υγείας των παιδιών που φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις των παιδικών σταθμών του ΝΠΔΔ, την καθαριότητα των νηπίων, την καθαριότητα των χώρων, του εξοπλισμού και των αντικειμένων του, τη σωστή εφαρμογή όλων των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας με σκοπό την απόλυτη μέριμνα των παιδιών και την εξασφάλιση της διατροφής των νηπίων κατά την παραμονή τους στον σταθμό με την φροντίδα της υγιεινής παρασκευής των γευμάτων καθώς και την φύλαξη και την καθαριότητα των κτιριακών εγκαταστάσεων. Αποδείχθηκε εξάλλου ότι καθ' όλη τη διάρκεια της απασχόλησής τους οι εντολείς μας κάλυπταν συνήθεις, τρέχουσες και απολύτως τακτικές, προβλέψιμες και υπάρχουσες ανάγκες των παιδικών σταθμών, συναρτημένες και σχετικές προς αυτές που εξυπηρετεί το μόνιμο προσωπικό του ΝΠΔΔ.
Με βάση τα ανωτέρω το Δικαστήριο έκρινε η περιορισμένη χρονική διάρκεια των συμβάσεων των εντολέων μας δεν δικαιολογείται από τη φύση, το είδος και το σκοπό των παρεχόμενων υπηρεσιών, δεδομένου ότι οι εντολείς μας κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Επίσης δεν δικαιολογείται από κανέναν άλλο αντικειμενικό λόγο, όπως π.χ. η ανάγκη παροχής σωρευμένης παροδικά εργασίας. Αντίθετα, το Δικαστήριο έκρινε ότι η περιορισμένη χρονική διάρκεια των συμβάσεων τέθηκε από το ΝΠΔΔ καθ' υπέρβαση των ορίων που θέτουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικοοικονομικός σκοπός του δικαιώματος του εργοδότη προς καταστρατήγηση των προστατευτικών διατάξεων που διέπουν τις εργασιακές σχέσεις αορίστου χρόνου και ιδίως προς καταστρατήγηση της υποχρεωτικής καταγγελίας των συμβάσεων κατά το ν. 2112/1920.
Με αυτές τις σκέψεις το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή των εντολέων μας και αναγνώρισε ότι αυτοί συνδέονται με το ΝΠΔΔ με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.