Με την υπ' αριθμ. 1795/2017 απόφασή του το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών έκανε δεκτή προσφυγή του εντολέα μας, αναγνωρίζοντας ότι αυτός δικαιούται να λαμβάνει το μηνιαίο εξωϊδρυματικό επίδομα παραπληγίας - τετραπληγίας του ά. 42 παρ. 1 του ν. 1140/1981, το οποίο είχε διακοπεί με απόφαση του Διευθυντή του αρμόδιου τοπικού υποκαταστήματος του Ι.Κ.Α., για το λόγο ότι σύμφωμα με την Β'βάθμια Υγειονομική Επιτροπή του Ι.Κ.Α. ο εντολέας μας δεν έπασχε από παραπληγία - τετραπληγία.
Το Δικαστήριο δέχθηκε ότι ο εντολέας μας έπασχε από παθήσεις, οι οποίες κατ' αποτέλεσμα ήταν ισοδύναμες από λειτουργική άποψη με την παραπληγία - τετραπληγία, δεδομένου ότι οι ασθένειές του συνεπάγονταν τη μείωση της κινητικότητας των άνω και κάτω άκρων και τη λειτουργική αχρησία αυτών. Επιπλέον, έκρινε ότι το εξωϊδρυματικό επίδομα παραπληγίας - τετραπληγίας δικαιούνται όχι μόνο οι πασχοντες από τις συγκεριμένες παθήσεις, αλλά, για την ταυτότητα του λόγου, και εκείνοι που πάσχουν από ασθένειες, οι οποίες επιφέρουν, κατά την κρίση της αρμόδιας Υγειονομικής Επιτροπής, την ίδια μορφή αναπηρίας με την παραπληγία - τετραπληγία.
Στο πλαίσιο της ίδιας υπόθεσης και προ της εκδόσεως της συγκεκριμένης απόφασης, το Δικαστήριο είχε εκδόσει προδικαστική απόφαση με την οποία έκρινε ως ελλιπώς αιτιολογημένη την γνωμάτευση της οικείας Υγειονομικής Επιτροπής, καθότι σε αυτή δεν αναφερόταν αν οι ασθένειες του εντολέα μας προκαλούσαν ίδιας μορφής αναπηρία με αυτή της παραπληγίας - τετραπληγίας. Το Δικαστήριο δέχθηκε ότι στο πλαίσιο εξέτασης του αιτήματος για την καταβολή του εξωϊδρυματικού επιδόματος η αρμόδια υγειονομική επιτροπή θα πρέπει, εφόσον διαπιστώνει ότι ο αιτών δεν πάσχει από παραπληγία - τετραπληγία, θα πρέπει να εκφέρει ειδικώς αιτιολογημένη κρίση περί του αν η ασθένεια, από την οποία πάσχει, επιφέρει ή όχι την ίδια μορφή αναπηρίας.