Η εντολέας μας βρισκόταν σε διάσταση με τον σύζυγό της εξαιτίας ανάρμοστης και αντισυζυγικής συμπεριφοράς. Συγκεκριμένα, ο αντίδικος ήταν εριστικός και επιθετικός απέναντι στην εντολέα μας, δημιουργούσε εις βάρος της πληθώρα φραστικών επεισοδίων, έφτασε δε στο σημείο να χειροδικεί σε βάρος της ενώ αυτή ήταν έγκυος, με δυσμενείς επιπτώσεις για την ψυχική της κατάσταση και τη σωματική ακεραιότητα της ίδιας και του εμβρύου. Μάλιστα η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε και μετά την γέννηση του τέκνου τους. Λίγο χρόνο μετά την γέννηση του τέκνου ο αντίδικος μετακόμισε στις Η.Π.Α., κάλεσε δε και την εντολέα μας να μεταβεί εκεί με το τέκνο. Πράγματι εκείνη μετέβη στις Η.Π.Α., όπου όμως διαπίστωσε ότι ο αντίδικος ζούσε σε ένα υπόγειο διαμέρισμα με ένα τρίτο πρόσωπο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να διακοπεί η έγγαμη συμβίωση και η εντολέας μας με το τέκνο να μεταβούν σε άλλη Πολιτεία των Η.Π.Α., προκειμένου να μείνουν εκεί με τους γονείς της. Μετά τη λήξη της βίζας της εντολέα μας αυτή επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με το τέκνο, όπου συγκατοίκησε για σύντομο χρονικό διάστημα με τους γονείς του αντιδίκου, εν συνεχεία για λίγο στον ξενώνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αποκατάστασης και μετά στην οικία μίας φίλης της. Μετά από λίγο επέστρεψαν στην οικία των γονέων του αντιδίκου και μόλις κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν άδεια για την μετάβαση τους στην οικία των γονέων της εντολέα μας στις Η.Π.Α., έφυγαν από την Ελλάδα, αφού ενημερώθηκε σχετικά ο αντίδικος. Παράλληλα, η εντολέας μας ζήτησε από αυτόν την κάλυψη κάποιων εκ των εξόδων της οικογένειάς τους, όμως ο αντίδικος δεν ανταποκρίθηκε και δεν κατέβαλε κανένα ποσό.
Το γραφείο μας άσκησε για λογαριασμό της εντολέα μας αγωγή σε βάρος του εν διαστάσει συζύγου της με αίτημα την ανάθεση σε αυτήν της οριστικής επιμέλειας του τέκνου τους, αλλά και το να υποχρεωθεί να καταβάλει διατροφή τόσο για την ίδια την εντολέα μας ατομικά όσο και για το ανήλικο τέκνο τους. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η ανάθεση της οριστικής επιμέλειας του τέκνου στη μητέρα είναι προς το συμφέρον του, καθότι μεταξύ αυτών είχε αναπτυχθεί ένας ιδιαίτερος ψυχικός και συναισθηματικός δεσμός, ενώ η μητέρα ήταν αυτή που φρόντιζε πάντοτε για τις ανάγκες του και την υγεία του, περιέβαλε δε αυτό πάντοτε με στοργή και αγάπη. Με αυτές τις σκέψεις το Δικαστήριο ανάθεσε την οριστική επιμέλεια στην εντολέα μας και απέρριψε την ανταγωγή του αντιδίκου, με την οποία αυτός ζητούσε να του ανατεθεί η επιμέλεια του παιδιού. Εξάλλου, το Δικαστήριο, δεχόμενο ότι ο αντίδικος αποκομίζει από την εργασία του το ποσό των 1.500 ευρώ μηνιαίως, επιδίκασε διατροφή ποσού 450 ευρώ μηνιαίως για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου. Επιπλέον, όμως, έκανε δεκτό και το αίτημα για την καταβολή διατροφής στην μητέρα, επιδικάζοντας υπέρ της ως διατροφή το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως, δεχόμενο ότι αυτή, παρότι ήταν 45 ετών, δεν μπορούσε να εξεύρει κατάλληλη εργασία προς πορισμό των αναγκαίων για την διαβίωσή της, καθότι καθ' όλη τη διάρκεια του γάμου της με τον αντίδικο δεν εργάστηκε, ενώ επιπλέον και κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής δεν εργαζόταν, καθότι ήταν επιφορτισμένη αποκλειστικά με τη φροντίδα του παιδιού, ούτε μπορούσε να εργαστεί ενόψει της πολύ μικρής ηλικίας του παιδιού.